Heimsókn til H. C. Andersen...

Jæja nú skilst mér að síðasti póstur sé kominn á leiðarenda svo mér er óhætt að halda áfram. Ég fer heila viku aftur í tímann þar sem við Ólafur minn og drengirnir brugðum undir okkur betri dekkjunum og ókum til Odense. Elísabetu var boðið að koma með vinkonu sinni, Lærke (lævirki á ísl.)og pabba hennar til Jótlands og fara í Kattegat center sem er sædýrasafn.Hún fór snemma morguns og ætlaði svo að gista hjá þeim. Þá var um að gera að leyfa Jakobi og Helga að njóta systurleysisins og fara eitthvað með þeim. Veðrið var frábært og því um að gera. Við fórum eins og áður sagði til Odense sem er mjög huggulegur bær, allavega gamli hlutinn. Maður fer auðvitað ekki þangað nema að heimsækja Hans Christian gamla, en hann var ekki heima svo við fórum í staðinn á nýja safnið hans. Ætlunin var að skoða heimili hans sem er frábær upplifun en það var lokað. Það var nú samt mjög gaman enda margt að sjá. Verst að geta ekki hlustað á hann í eigin persónu segja góða sögu. Við röltum svo niður í bæ og skoðuðum berrassaðar styttur bæjarins og fengum okkur svo að borða. Þegar heim var komið ákváðum við að leigja nýjustu James Bond myndina af því að nú var Elísabet ekki heima svo viðgátum loksins leigt eittlhvað fyrir karlpeninginn á heimilinu. (Þeir voru reyndar búnir að sjá hana) Við komum okkur haganlega fyrir með nammi og gos og strákanir lukkulegir með friðinn. Þá hringir síminn ; "Maahhmmmaa, vihiltu sæhkjha mihhg " Þá var það litla fröken Elísabet sem saknaði allt í einu mömmu og pabba. Þið getið ímyndað ykkur svipinn á bræðrunum Ólafsson. Friðurinn úti. Bless James Bond. Daman var sótt, Óli fór upp með hana og sofnaði þar, við hin biðum eftir honum og Jakob varð svo þreyttur að hann fór í rúmið, Helgi sofnaði á sófanum og ég borðaði allt nammið. Myndin var kannski ekki alveg fyrir minn smekk en Daniel Craig var hins ekkert voða ljótur. Sérstaklega ekki í strandatriðinu. Svona getur þetta verið....